Tygodnik „Polityka” zamieścił na okładce zdjęcie ks. Johna Bashobory z podpisem: „Przybywa uzdrowiciel. Biskupi zaprosili Ugandyjczyka Bashoborę, by ożywił polski Kościół”. Brzmi jak proroctwo. Oby się spełniło. Prawie wszystko się zgadza. Tyle tylko, że słowo „Uzdrowiciel” napisałbym z wielkiej litery, bo to Jezus Chrystus jest prawdziwym Uzdrowicielem człowieka, a ks. Bashobora jest tylko Jego narzędziem. 6 lipca Stadion Narodowy zamieni się w świątynię. Na dzień skupienia pod hasłem „Jezus na stadionie” zapisało się 57 649 uczestników. Jakie będą owoce? Zobaczymy. Ale „Polityka” w tekście poświęconym temu wydarzeniu prewencyjnie przestrzega przed „charyzmatycznym szamanizmem chrześcijańskim”. „Póki charyzmatyk Bashobora mówi o Jezusie, nie ma problemu. Ale kiedy zaczyna uzdrawiać jak Jezus, wchodzimy w klimaty transowe”, stwierdza Adam Szostkiewicz. Niepokoi go również to, że kaznodzieja mówi o istnieniu szatana i ostrzega przed wpływem na ludzi. „O ileż prościej urządzać takie religijne show dla mas, niż stworzyć i wdrożyć program duszpasterski na miarę wyzwań XXI w.”, pointuje autor. A jeśli właśnie tego typu spotkanie jest właściwą odpowiedzią na zobojętnienie na wiarę religijną i postępy laicyzacji? Jezus mówi: „uzdrawiajcie chorych” W Ewangelii (Łk 10, która przypada na niedzielę 7 lipca i która będzie odczytana podczas Mszy św. w sobotni wieczór, mowa jest o posłaniu 72 uczniów z Dobrą Nowiną. Jezus nie mówi o „wdrażaniu programu duszpasterskiego”, ale poleca: „uzdrawiajcie chorych i mówcie im »przybliżyło się do was królestwo Boże«”. Chrystus wspomina także o „szatanie spadającym z nieba jak błyskawica” i o stąpaniu po potędze przeciwnika. To, co robi od lat ks. dr Bashobora, jest bardziej zgodne z wolą Pana Jezusa niż pouczenia sceptycznego intelektualisty. Kościół nie ma innego zadania jak wypełnianie misji przekazanej przez swojego Założyciela. Oczywiście realizuje je na różne sposoby. A właściwie dlaczego nie na stadionie? Dlaczego nie z pomocą duchownego z Ugandy? Dlaczego nie z modlitwą o uzdrowienie? Czy Jan Paweł II nie gromadził wielkich mas ludzi na spotkaniach? Czy on, kapłan z Polski, nie czynił tego na innych kontynentach, także na Czarnym Lądzie? Czy dzięki jego wstawienniczej modlitwie nie dokonywały się liczne uzdrowienia, także fizyczne? Ewangelie ukazują Jezusa jako tego, który nie tylko głosi królestwo Boże (panowanie Boga), ale potwierdza prawdę o obecności tego królestwa znakami. Mamy w Ewangeliach około dwudziestu opisów uzdrowień i egzorcyzmów. Joachim Gnilka, niemiecki biblista, analizując opisy Jezusowych uzdrowień, dochodzi do takich wniosków: „Cudowne uzdrowienia stanowią część orędzia o panowaniu Boga i w tym zakresie są podporządkowane i przyporządkowane słowu. Wskazują one na zwrot eschatologiczny i sprawiają, że dynamiczna obecność panowania Boga z Jego uzdrawiającą, wspomagającą i zbawczą mocą staje się dostępna doświadczeniu”. Autor podkreśla, że „cudownych uzdrowień można jednak doświadczać jedynie w wierze”. Ta wiara „jest czymś więcej niż zaufaniem do Jego (Jezusa) uzdrowicielskiej mocy. Jest ona akceptacją Jego słowa, które przynosi ostateczne zbawienie”. Powie ktoś, no dobrze, ale to był Jezus. Ale ksiądz z Ugandy? Odpowiedź jest w Nowym Testamencie. Jezus obiecuje uczniom, że misji głoszenia słowa będzie towarzyszyła moc czynienia cudów. „Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą… Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie” (Mk 16,17-18). W Dziejach Apostolskich widzimy młody Kościół w akcji. Obok nauczania i udzielania sakramentów pojawiają się tam uzdrowienia. Piotr i Jan uzdrawiają chromego żebraka w bramie świątyni (Dz 3,1-11). Spełniają się słowa Jezusa: „Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca” (J 14,12). Dzisiejszy Kościół jest tym samym Kościołem, o którym pisze św. Łukasz w Dziejach. To jest to samo Ciało Chrystusa, napełnione w dniu Pięćdziesiątnicy Duchem Świętym. Owszem, pierwszym cudem o charakterze moralnym jest miłość, która powinna być widoczna w Kościele („Jak oni się miłują”). Ale „nadal zdarzają się też cuda fizyczne, takie jak w Starym i Nowym Testamencie. Mają one na celu kierowanie naszego wzroku w stronę Słowa i do ostatecznego królestwa, mają w nas powodować pierwsze i kolejne nawrócenia. Prawda o cudach tak samo jak kiedyś, dziś również pozostaje niezrozumiała dla umysłów pysznych i areligijnych”. To cytat z klasycznego „Słownika teologii biblijnej” (red. Xavier Léon-Dufour). Oczywiście, jak to wykazał papież Benedykt XVI, istnieje też taka egzegeza, która staje się narzędziem Antychrysta. Biblia może zostać poddana kryteriom tak zwanego współczesnego obrazu świata, którego podstawowym dogmatem jest twierdzenie, że Bóg nie może działać w historii. Wtedy z prawdy biblijnej zostaje tylko to, co człowiek sam sobie wybierze. To, co mu nie pasuje, uzna za „mityczny kontekst” lub „fundamentalizm”. Otwarci na Boże niespodzianki To, co zaniepokoiło „Politykę”, niepokoi też wielu w samym Kościele. Wydarzenie na Stadionie Narodowym nie jest czymś odosobnionym. Od roku 2007 ks. John Bashobora prowadził już kilkadziesiąt rekolekcji w Polsce.

Wkładanie rąk a otrzymywanie Ducha ŚwiętegoTrynitarze wierzą, że Duch Święty jest trzecią boską osobą wchodzącą w skład tzw. “Trójcy Świętej”. Podkreślają przy tym równość co do mocy, majestatu i chwały Ducha Świętego w porównaniu z Bogiem Ojcem i Panem na tym tle wygląda to, czego dowiadujemy się z Biblii o „wkładaniu rąk” oraz „chrzcie Duchem Świętym”?Jak nasze rozważania uwypuklą niezgodność definicji atanazjańskiego wyznania wiary w Trójcę Świętą z naukami zawartymi w Piśmie Świętym?Zachęcamy do przemyślenia poniższych argumentów będących odpowiedziami na powyższe wydarzeń opisanych w Dziejach Apostolskich 8:12-17 dowiadujemy się, że Samarytanie mimo, że byli ochrzczeni „w imię Jezusa” to nie otrzymali „chrztu w Duchu Świętym” “A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego. Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.”Jak czytamy, apostołowie “modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego”. Ciekawe dlaczego bezpośrednio nie modlili się (zakładając osobowość Ducha Świętego) do trzeciej rzekomej osoby Boga, aby “się udzieliła”. Zakładając równość osób jest to niedorzeczne, aby prosić Ojca, żeby zesłał na nich inną osobę, równej sobie Trójcy. Co innego gdy założymy, że Bóg udziela komuś swojej mocy, aby mógł dla przykładu prorokować, uzdrawiać czy mówić językami. Wówczas proszenie Ojca o takie dary ma rzeczywisty sens i nie budzi rąkKolejna ciekawa rzecz, to jak czytamy w Biblii, połączenie wkładania rąk, z otrzymywaniem Ducha Świętego. Apostołowie “wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego”. I znów zakładając, że Duch Święty jest jedną z trzech osób, jest to nieprawdopodobne, żeby człowiek mógł nim (rzekomym Bogiem) dysponować (udzielać go czy przekazywać) poprzez wkładanie rąk. Musiał o tym wydaje się wiedzieć Szymon proszący apostołów o możliwość przekazywania mocy od Boga, a nie dysponowania Bogiem. Zwróćmy uwagę na kontekst i wniosek wynikający z kolejnych wersetów z Dziejów Apostolskich 8:18-20. “A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze i powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego. A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży.”Mamy zatem w tym fragmencie mocne argumenty przemawiające przeciwko trynitarnej koncepcji. Szymon prosi apostołów o możliwość “obdarzania” wybranych przez niego osób Duchem Świętym. Czy nie powinno nas to dziwić, że Duch Święty sam nie decyduje komu ma być udzielany, a komu nie? Najważniejsze jest jednak to, co o Duchu Świętym powiedział apostoł: “żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży“. Czy Szymon chciał kupić za pieniądze możliwość “dysponowania” Bogiem czy darem od Boga pozostawiamy do oceny czytelników?Dar od BogaNaszym zdaniem z Pism wynika jednoznacznie, że Duch Święty jest darem Bożym udzielanym w pierwszym wieku naśladowcom Chrystusa. Nie jest więc Duchem Bogiem, ale Duchem od Boga! Darem, którego można przekazywać innym wiernych przez włożenie na nich rąk. Takie obdarzanie innych Duchem nie było nowością, gdyż miało już miejsce w Starym Testamencie, co opisuje chociażby Księga Liczb (4 Mojżeszowa) 11:25,29 (BW)„I zstąpił Pan w obłoku, i przemówił do niego. Wziął też nieco z ducha, który był w nim, i złożył na siedemdziesięciu starszych mężach. A gdy duch spoczął na nich, prorokowali, co im się potem już nie zdarzyło. … Odpowiedział mu Mojżesz: Czyż byłbyś zazdrosny o mnie? Oby cały lud zamienił się w proroków Pana, aby Pan złożył na nich swojego ducha!” Czy wówczas, ktokolwiek z Izraelitów wierzył w to, że Duch Święty jest jedną z osób Trójcy? Nie! Żydzi wierzyli w Ducha Świętego, ale nigdy nie uważali go za odrębną od Boga osobę! (Zob. art. Duch Święty w ST iNT)Dzielenie i przekazywanie DuchaTo, że Ducha Świętego można “dzielić” oraz przekazywać poprzez wkładanie rąk, wyraźnie przeczy trynitarnym rozważaniom na temat Ducha Bożego jako trzeciej osobie Boga!Kolejnym fragmentem, mówiącym o wkładaniu rąk, jest tekst z Dzieje Apostolskie 19:2-7. Mówi on o mieszkańcach Efezu ochrzczonych „Chrztem Janowym”.“Rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym. Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa. A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. Było zaś wszystkich tych mężów około dwunastu.”Jak widzimy sytuacja jest podobna. Paweł wkłada ręce, a ci co uwierzyli otrzymują Ducha Świętego. Czy otrzymali trzecią osobę Boga, czy raczej boże moce? Jak czytamy dzięki otrzymaniu Ducha Świętego, “mówili językami, i prorokowali“.Nas jednak powinno zaciekawić, ważne stwierdzenie tych wierzących, którzy powiedzieli, że “Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty”!Jak to możliwe, że ci chrześcijanie nie znali “całego Boga” (nie znali bowiem Ducha Świętego)? W co zatem wierzyli? Na pewno nie wierzyli w Boga w trzech osobach. Czym jest Duch Święty przekonali się chwilę po chrzcie w imię Jezusa, gdy po otrzymaniu tegoż Ducha zaczęli mówić językami i prorokować! Oni nie uwierzyli w to, że Bóg jest Trójcą, ale w to, że Pan Jezus jest obiecanym sam DuchZarówno w ST jak również w NT czytamy o tym samym Duchu Świętym pod wpływem którego ludzie prorokowali lub wpadali w “zachwycenie” o czym świadczy chociażby Piotr w słowach z 2Piotra 1:20-21 (BW):„Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym. „Taki sam Duch oddziaływał na Izajasza jak również na Piotra i nic się w tym względzie nie ścisłości warto wspomnieć o tym, że „wkładanie rąk” opisane w Biblii nie zawsze oznaczało jedynie przekazywanie Ducha też oznaczać przekazanie błogosławieństwa (Marka 10:16), powierzenie pewnych zadań, danie pełnomocnictwa do pełnienia jakichś obowiązków czy przywilejów (Powtórzonego Prawa 34:9, Dzieje Tymoteusza 4:14)Chrzest Duchem ŚwiętymChrzest Duchem Świętym zapowiadał poprzedzający Pana Jezusa Jan Chrzciciel, słowami zanotowanymi chociażby w ewangelii Marka 1:7,8 (BT).” … Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów. Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym“Pan Jezus potwierdził, że taki chrzest będzie miał miejsce słowami zanotowanymi w Dziejach Apostolskich 1:4,5:“A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie; Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. “Czy Jezusowi chodziło o chrzest w trzeciej osobie Boga? Nie musimy się tego domyślać. W Łukasza 24:49 (BW) czytamy zapowiedź tego co miało nastąpić:„A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż zostaniecie przyobleczeni mocą z wysokości.”Obietnicą tą, nie było uznanie Trójcy czy otrzymanie 1/3 części Boga, ale „wylanie” Ducha Świętego, w którym to Duchu chrześcijanie zostali symbolicznie “zanurzeni“, czy „przyobleczeni” . Przeczytajmy fragment o tym, co się stało w dniu pięćdziesiątnicy z Dziejów Apostolskich 2:1-4 (Nowe Przymierze).„A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, byli wszyscy razem zgromadzeni w jednym miejscu. Nagle od strony nieba dał się słyszeć szum. Był jak uderzenie potężnego wiatru. Wypełnił cały dom, w którym się zebrali. Wówczas zobaczyli jakby języki ognia. Rozdzieliły się one i spoczęły na każdym z nich. Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami, stosownie do tego, jak Duch im to umożliwiał. ”Obietnica Pana Jezusa została spełniona. Do oczekujących jednak nie przybyła trzecia osoba Boga (czy też osobowy parakletos), ale moc, którą wszyscy zostali użycie słowa “napełnieni” możemy odnieść do Boga, czy raczej do mocy od Boga?Spełnienie proroctwaSpełniło się zatem dokładnie to co było zapowiedziane jeszcze w ST, a o czym przypomniano w Dziejach Apostolskich 2:17 (BT): „W ostatnich dniach — mówi Bóg — wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy — sny”To, że nie chodziło o trzecią osobę Boga potwierdza wyraźnie cytowany już fragment z Łukasza 24:49. W przekładzie Kowalskiego oddano go tak: “Pozostańcie więc w mieście, dopóki nie będziecie wyposażeni w moc z wysoka”Obietnicą tą, było „wyposażenie” (przyobleczenie) obecnych w “moc z wysoka”.Co ciekawe, Biblia nie zawsze łączy chrztu wodnego z chrztem Duchem Świętym. Korneliusz oraz jego domownicy otrzymali Ducha Świętego przed chrztem w wodzie, a nie w jego trakcie czy zaraz po chrzcie! Ich „chrzest Duchem Świętym” wyprzedził „chrzest wodny”, o czym czytamy w Dziejach Apostolskich 10:44-48 (BW)“A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy. I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego; Słyszeli ich bowiem, jak mówili językami i wielbili Boga. Wtedy odezwał się Piotr: Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my? I rozkazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa. Wtedy uprosili go, aby pozostał u nich kilka dni”Widzimy więc, że choć sama nazwa „chrzest” sugerowałaby niektórym czytelnikom Biblii jakoby „Chrzest Duchem Świętym” był połączony z „chrztem wodnym” to jednak Korneliusz, najpierw otrzymał chrzest w Duchu, a potem został ochrzczony w więc z Biblii wynika, że „chrzest Duchem Świętym” jest przyjęciem „daru Boga”, który daje odbiorcom specjalne moce, uzdalnia do wykorzystywania często niewyuczonych umiejętności w wielbieniu Boga oraz pomocy innym pytaniaTrynitarze zakładając osobowość i „równość” Ducha Świętego z Bogiem oraz z Panem Jezusem powinni zadać sobie pytania:Dlaczego Duch Święty nie decyduje sam o sobie, a mogą go poprzez wkładanie rąk przekazywać ludzie?Czy jedna z osób może być udzielana przez Boga Ojca lub Boga Ojca i Syna Bożego (na tym tle podzielili się trynitarze w 1054 roku, zobacz hasło „schizma wschodnia”) ?Dlaczego Duch Święty nazwany jest „darem Boga” lub “mocą z wysokości” i jest udzielany między innymi poprzez „wkładanie rąk”?Czy Bóg Ojciec lub Pan Jezus są „udzielani poprzez władanie rąk”? Czy w Biblii przeczytasz o „chrzcie Panem Jezusem lub Bogiem Ojcem” – podobnie jak czytamy o „chrzcie Duchem Świętym”?Szczere odpowiedzi na te pytania sprawią, że sam dostrzeżesz na ile definicja trynitaryzmu jest sprzeczna z Pismem zdaniem udzielanie Ducha Świętego jako „Daru Bożego” poprzez „wkładanie rąk apostolskich” – przeczy nauce o Trójcy Świętej!Pokrewne tematyPocieszyciel “Parakleta” z Jana 16:26Różny Duch Święty w Starym i Nowym Testamencie? – Joela…Kto „dysponuje” Duchem Świętym? – Dzieje Apostolskie 2:33

W ostatnich czasach za posługę uwalniania zabierają się coraz częściej osoby niepowołane do tego: zwykli oszuści i ludzie, którzy dokonują egzorcyzmów wbrew przykazaniom Jezusa oraz za pieniądze. Ich działania przynoszą opłakane skutki. Są to najczęściej bioenergoterapeuci, wróżki, zaklinacze, znachorzy. Bardzo często reklamują się w internecie i czasopismach. Ich działania sprowadzają się do ukrytego okultyzmu i spirytyzmu. Czy takie „egzorcyzmy” mają rzeczywistą moc uwalniania? Egzorcyzm przeprowadzany przez niepowołane osoby staje się źródłem sensacji, plotek i licznych nieporozumień i, co gorsza, poważnych zagrożeń nie tylko dla duszy, ale i ciała. Dlatego, jeśli potrzebne jest rozeznanie lub pomoc egzorcysty dla osoby opętanej, zwracaj się wyłącznie do kapłanów katolickich, wyznaczonych w Twojej diecezji do pełnienia posługi egzorcystycznej. Nie bój się prosić o pomoc księdza ze swojej parafii, nierzadko jego pomoc będzie wystarczająca. Zawsze unikaj osób, które proponują ci pomoc poza kościołem i za pieniądze. Pamiętaj, że fałszywe egzorcyzmy mają miejsce wtedy: gdy są czynione w imieniu Jezusa ale przez osoby niepowołane (świeckich „egzorcystów”, znachorów, bioenergoterapeutów, wróżki i wszystkich innych, którzy odprawiają egzorcyzmy bez zgody biskupa). gdy są czynione wezwaniami do pogańskich bóstw, tajemniczych energii, wahadełek i w pogańskich obrzędach, poprzez magię, wzywanie duchów itd. gdy są czynione interesownie, za pieniądze lub inne dobra, gdy dotyczą rzekomego wypędzania duchów zmarłych, fluidów, tworów kosmicznych, ciał astralnych i tajemniczych bóstw i energii. Co na to Biblia? 1. Wiele osób świeckich podejmujących egzorcyzmy usprawiedliwia się biblijnym cytatem: „Wtedy Jan rzekł do Niego:”Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził z nami. Lecz Jezus odrzekł: Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.” (Mk 9, 38-9) Kto jest przeciwko nam? – Z pewnością właśnie fałszywi egzorcyści, którzy świadomie działają w nieposłuszeństwie. Kodeks Prawa Kanonicznego uczy, że: „Nikt nie może dokonywać zgodnie z prawem egzorcyzmów nad opętanymi, jeśli nie otrzymał od ordynariusza miejsca specjalnego i wyraźnego zezwolenia.” (KPK 1172 §1) Zezwolenia takiego udziela ordynariusz miejsca (zwykle biskup) prezbiterowi, który odznacza się „pobożnością, wiedzą, roztropnością i nieskazitelnością życia” (KPK 1172 § 2) . Zły duch – czego dowodzi praktyka – nie opuści opętanej lub dręczonej osoby jeśli egzorcyzmów podejmuje się osoba nieupoważniona, hochsztapler, „uzdrawiacz”. Dotyczy to także kapłanów, którzy w nieposłuszeństwie lub z braku wiedzy i roztropności przeprowadzają egzorcyzmy nad osobą opętaną bez zgody biskupa. 2. Samowolne próby przeprowadzania egzorcyzmów na osobach opętanych mogą mieć tragiczny skutek. Pismo święte zawiera historię o wędrownych egzorcystach żydowskich, którzy próbowali wzywać imienia Pana Jezusa nad opętanymi przez złego ducha. „Zaklinam was przez Pana Jezusa, którego głosi Paweł – mówili. Czyniło to siedmiu synów niejakiego Skewasa, arcykapłana żydowskiego. Zły duch odpowiedział im: Znam Jezusa i wiem o Pawle, a wy coście za jedni? I rzucił się na nich człowiek, w którym był zły duch, powalił wszystkich i pobił tak, że nadzy i poranieni uciekli z owego domu. Dowiedzieli się o tym wszyscy Żydzi i Grecy, mieszkający w Efezie, i strach padł na wszystkich, i wysławiano imię Pana Jezusa. (Dz 19, 13-17).Dowodzi to, że nie każdy posiada władzę nad złym duchem. Aby zwyciężyć szatana nie wystarczy tylko wymawiać Imię Jezus, ale potrzebna jest rzeczywista, prawdziwa wiara i przygotowanie. Drugi wniosek: diabelska agresja może boleśnie dotknąć osoby biorące udział w takim „egzorcyzmie” tak, jak to miało miejsce w cytowanym fragmencie! 3. Samo wzywanie Jezusa nie jest usprawiedliwieniem dla świeckich egzorcystów. W ich wykonaniu przypomina to raczej stosowanie zaklęcia, posługiwanie się Imieniem Bożym na sposób magiczny, za czym nie idzie żadna długofalowa forma pomocy duszpasterskiej. Chrystus przestrzega w Ewangelii: „Wielu powie Mi w owym dniu: Panie, Panie, czy (…) nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego Imienia? (…) Wtedy oświadczę im: Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości.” (Mt 7, 22-23). 4. Świecki egzorcysta będzie chciał za wszelką cenę wmówić działanie złego ducha. Bierze się to ze swoistej demonomani (albo „duchomanii”), ale także stąd, że egzorcyzmy stanowią dla niego źródło przychodów. Tymczasem egzorcyzm, błogosławieństwo u katolickiego księdza nic nie kosztuje, a nawet istnieje formalny zakaz brania najmniejszego podarku! Jezus nakazał swoim apostołom: „Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów.” (Mt 10, 8-9) . Tymczasem uwolnienie (także na odległość!) u internetowych egzorcystów kosztuje. Przy takim „uwalnianiu” nie ma mowy o głoszeniu Dobrej Nowiny i dążeniu do szczerego nawrócenia osób dręczonych, co przecież stanowi fundament rzeczywistego uwolnienia. 5. Świeccy egzorcyści próbują poprzez egzorcyzmy uzdrawiać z chorób, widząc w wielu schorzeniach wpływ złego ducha i tym samym proponują swoje uzdrowicielskie usługi. Prowadzi to do zaprzestania terapii lekarskich przez pacjentów i w konsekwencji do pogorszenia się stanu fizycznego osoby dręczonej. Podkreślić tu trzeba olbrzymie niebezpieczeństwo, jakie kryje się w różnych terapiach tzw. „medycyny naturalnej”, która operuje tajemniczymi energiami i mocami, których skutków ubocznych nikt nie bada. Jest to poddawanie się pod działanie tajemnych sił, których nie potrafi zbadać żadna aparatura, a których stosowanie okazuje się być np. okultyzmem. 6. Relacje osób korzystających z usług świeckich egzorcystów: świadectwo Anny oraz artykuł prasowy Znachorzy od egzorcyzmów.

Mt 4,23-24: „I obchodził Jezus całą Galileę (…) głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał.”Czy wierzysz w to, że Jezus uzdrawia wszystkich, a więc i Ciebie? Przecież tak mówi Słowo Boże. A przecież Słowo Boże jest prawdą, jedyną, słuszną, niepodważalną. Bóg mówi „leczę Was wszystkich z każdej choroby”. Czy wierzysz Mu, czy wierzysz w to, że On chce leczyć również Ciebie? No właśnie jak to jest z naszą wiarą w to, że Bóg chce nas leczyć z każdej choroby? Czy miałaś (miałeś) kiedykolwiek wątpliwości, że tak właśnie jest? Szczerze, ja miałam… I to wiele razy… Niestety. Kiedy zaczęłam chodzić na spotkania Wspólnoty SNE Gliwice, w tym na wieczory uzdrowienia, byłam świadkiem wielu uzdrowień, świadkiem słyszącym liczne świadectwa uzdrowienia ze strony innych ludzi, takich samych jak ja… No właśnie takich samych. Dlaczego więc wątpiłam w to, że Bóg może jednak nie chcieć uzdrowić mnie, akurat mnie? Pewnie by trzeba było bardzo dużo napisać, rozważyć, przeanalizować. Bo ten nasz lęk, niepewność, bo chyba tak to trzeba nazwać, czyli ta nasza niepewność o to, czy Bóg wypowie nad nami słowo uzdrowienia skądś się jednak bierze. A skąd może ona pochodzić?Być może jest nią niewłaściwy obraz Boga, złe wyobrażenia o tym, kim jest Bóg. Tak już chyba mamy, że na ten obraz Taty przez duże „t” składa się, chcąc nie chcąc, nasze doświadczenie taty przez małe „t”, tego ziemskiego, który został powołany do tego, aby nas wychować. A wiemy, że bywa różnie w tej materii. Być może w Twojej głowie rodziły się pytania „czy ja zasługuję na miłość Boga?”, „czy ja jestem wystarczająco dobry, aby zasługiwać na miłość Boga?”, „czy działam, zachowuję się odpowiednio, aby zasłużyć na miłość Boga?”, „czy jestem ważny dla Boga?”, „czy mogę być kochany przez Boga tylko dlatego, że żyję, że istnieję, tak bez powodu?”. Bo te pytania nieopatrznie mogą prowadzić do stwierdzenia, że „jeszcze zbyt mało jestem oddany Bogu, aby mnie uzdrowił”, „jeszcze jestem niewystarczająco nawrócony, dobry, posłuszny, aby Bóg mnie uzdrowił”, „czy On naprawdę może chcieć uzdrowić kogoś takiego jak ja?”, „czy moja choroba jest na tyle ważna dla Niego, aby zechciał mi ją zabrać?”. A od takich pytań krótka droga do tego, aby zwątpić w to, że TAK, że Bóg chce jednak leczyć wszystkich i leczyć każde schorzenie, każdą boleść, jaką nosi nasze ciało i pytania rodziły się również w moim sercu. Dziś jednak, po wielu różnych doświadczeniach z działaniem Bożej łaski w moim życiu, wierzę w to, że Jezus chce leczyć mnie i Ciebie z każdej choroby. To była jednak długa droga przemiany myślenia, aby dojść do momentu, w którym mogę wołać do Boga z w miarę niezachwianym przekonaniem, że On jest moim lekarzem i że zależy Mu na tym, aby Jego dzieci żyły w obfitości również w kwestii posiadania zdrowego i silnego ciała, które przecież ma też być narzędziem służby dla innych. Czy to znaczy, że jestem dzisiaj całkowicie zdrowa? NIE. Nie jestem. No ale jak to, skoro wierzę, że Jezus chce mnie leczyć, to dlaczego nie jestem, może ktoś zapytać. Sama sobie często to pytanie zadaję i szukam odpowiedzi na nie, ale w sobie. Dokładnie w sobie, tak jak piszę. Bo skoro wierzę w to, że Bóg dziś, tu i teraz chce mnie uzdrowić, to co stoi na przeszkodzie, że tak nie jest? Może jest nią za mała wiara. Przecież tak łatwo przeczytać Słowo Boże i zobaczyć historie ludzi uzdrowionych, to jest proste. Łatwiej wyobrazić sobie, że to dotyczy kogoś innego niż mnie samej. Bo gdy dotyczy to mnie, to muszę… pracować nad swoją wiarą, a to często jest bardzo trudne. Wierzyć i ufać, że to czego nie widzę, się staje. A kiedy nie widzę efektów modlitwy, to przychodzi czas zwątpienia, niechęć do wysiłku duchowego, aby prosić usilnie Boga o tę kolejna przeszkoda, która się tu rodzi to wytrwałość i stałość w modlitwie i wierze. Obiecujesz sobie, że będziesz się wytrwale wyrzekać choroby, ogłaszać Boże błogosławieństwo nad sobą, ale… przychodzi brak czasu, pośpiech, zmęczenie. Ok, dziś już nie dam rady, jutro zacznę. I tak mija dzień, potem tydzień, miesiąc, kolejny rok. Mówisz sobie „cóż, skoro nie ma uzdrowienia, to taka jest wola Boża”, a może On – Bóg oczekuje właśnie tej stałej, wiernej modlitwy, tego naszego przylgnięcia do Niego całym sercem i trwania w Jego obecności każdego dnia, każdej godziny i minuty. Bo kiedy trwasz nieustannie w Bogu to twoje ciało, dusza są Nim wypełnione, a wtedy Boża moc ma szansę przemienić to co słabe w siłę i pokój, dać wolność i zdjąć kajdany uciemiężenia fizycznego i psychicznego. Iz 38,5b: „Słyszałem twoją modlitwę, widziałem twoje łzy. Uzdrowię cię.”. Tak mówi Słowo Boże. No dobrze, mówisz sobie, modlę się i proszę w imię Jezusa o uzdrowienie dla siebie, jestem blisko Boga, a jednak uzdrowienia nie ma. Służysz Mu, dajesz z siebie wiele innym, a jednak wyzwolenie z więzów choroby nie przychodzi. Co stoi zatem na przeszkodzie? Wiem, że Bóg chce mojego zdrowia. Tylko czy ja jestem gotowa na jego przyjęcie, czy moje serce jest na tyle otwarte i wolne od jakichkolwiek niedomagań, które być może mogą hamować przepływ łaski Bożej przeze mnie? Może tym niedomaganiem jest lęk, strach, gniew, złość, nieprzebaczenie, nieuleczone rany z przeszłości, zawiść, zazdrość i inne negatywne emocje, które jątrzą dziurę naszego serca powodując jego obumieranie zamiast obfity wzrost? Warto wejrzeć w głąb siebie, aby zobaczyć co się w nim naprawdę kryje, co chowa się pod płaszczem bycia dla Boga, czy Jego obecność w nas jest na tyle autentyczna, że pozwala nam być nie tylko dla Niego, ale też dla ludzi i bycia z nimi w relacji pełnej miłości, pokoju i przebaczenia. Bo Bóg wyraźnie mówi do nas w swoim słowie:Łk 6,36-37: „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone.”.To każe stanąć przed pytaniem czy tak właśnie dzieje się w moim i Twoim życiu? Czy jest coś nad czym muszę popracować, zastanowić się nad istnieniem przyczyny, która jest właśnie tą kulą u nogi, nie pozwalającą unieść się wyżej i złapać Boży palec, który czeka, aby dotknąć nas łaską uwolnienia od bólu, cierpienia i słabości. A jak jest u Ciebie? Czy wierzysz w to, że Jezus chce Cię dziś uzdrowić? Właśnie Ciebie? A jeżeli tak, to czy pozwalasz Mu na to, aby On swoją mocą i miłością usunął wszystko to, co jest barierą na drodze do łaski uzdrowienia? Może warto dziś zapytać się Boga, gdzie jest trudność, poprosić by nam pokazał co jest barierą niepozwalającą zaznać wolności i oczyszczenia duszy i ciała. A potem, gdy już przyjdzie odpowiedź, zacząć współpracować z Bogiem w tej drodze do wolności, bo On nas naprawdę kocha i chce nas uzdrawiać dziś, tu i teraz. Jezus już oddał swoje życie za nasz ból i zniewolenie chorobą. Nasze uzdrowienie już się dokonało na krzyżu. Bo: Iz 53,4-5: „On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści (…) On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze ZDROWIE”.

NCD - Jak uzdrawiać w imieniu Jezusa?Jezus uzdrawia wszystkie choroby dzisiaj tak samo jak wtedy, gdy chodził po ziemi. Dziś jednak robi to poprzez swój Kościół, czyli nas. To oznacza, że każdy wierzący może uzdrawiać w imieniu Jezusa! Od czego zacząć dowiesz się z najnowszego odcinka. To już ostatni odcinek naszej serii krótkich pytań i odpowiedzi dla początkujących chrześcijan. Jeśli chcesz posłuchać więcej nauczania pastora Wojtka, zapraszamy na nasz kanał na Youtube: Kierunek Jezus PL03:06September 06, 2021NCD - Co to jest walka duchowa?Na czym polega walka duchowa? Z kim walczymy i w jaki sposób? Dowiedz się z najnowszego odcinka naszej 30, 2021NCD - Jak czytać Biblię, aby ją rozumieć?Czasem zdarza się, że czytając Biblię ślizgamy się po powierzchni tekstu i nie możemy uchwycić głębszego przesłania, które niesie ze sobą dany fragment. Innym razem możemy wpaść w pułapkę rozumienia czytanego tekstu tak, jak nam się podoba. W jaki sposób czytać Biblię, aby zrozumieć to co tam naprawdę jest napisane i odebrać co Duch Święty chce nam przez nią przekazać?03:45August 23, 2021NCD - W jaki sposób się modlić?W jaki sposób się modlić? Cicho czy na głos? W ukryciu czy razem z innymi? Zobacz co mówi na ten temat Biblia w najnowszym 16, 2021NCD - Jak Bóg ma na imię?Jak właściwie Bóg ma na imię? I jak najlepiej się do Niego zwracać? Dowiedz się z najnowszego 09, 2021NCD - Jakie są źródła problemów i rozwiązań w życiu według Pisma Świętego?Jakie mogą być źródła problemów w życiu człowieka i jakie w takim razie należy zastosować rozwiązanie? Dowiedz się w formie skróconej z dzisiejszego odcinka, a jeśli chcesz pogłębić temat, zajrzyj pod adresy wspomniane przez pastora Wojtka: Link do pobrania schematów źródeł błogosławieństw i przekleństw w życiu człowieka: Link do nauczania z warsztatów uwolnienia: 26, 2021NCD - Kontakty z duchami i dziwne zachowaniaCo się dzieje z człowiekiem, kiedy wchodzi w kontakt ze światem duchowym? Jak zachowuje się człowiek, kiedy przeżywa spotkanie z Duchem Świętym? Posłuchaj najnowszego 19, 2021NCD - Słabość dowodów ewolucji na przykładzie podręcznika do VIII klasySkoro całe Słowo Boże jest natchnione przez Ducha Bożego i prawdziwe, to dotyczy to również opisu stworzenia świata. Co w takim razie z poglądem współczesnej nauki głoszącym, że różne formy życia ewoluowały jedna z drugiej na przestrzeni milionów lat? Zapoznaj się z naszym nagraniem na ten temat. Zapraszamy też do obejrzenia wersji video z obrazkami: 24:55July 05, 2021NCD - Boża recepta na szczęśliwe małżeństwoBóg w swoim Słowie pozostawił nam instrukcję obsługi człowieka, która gwarantuje mu szczęśliwe życie. Nie mogło w niej zabraknąć recepty na udane małżeństwo. Chcesz ją poznać? Posłuchaj najnowszego 28, 2021NCD - Co się dzieje z dziećmi, które się nie narodziły?Co się dzieje z dziećmi, które nigdy się nie narodziły? np. zmarły w czasie ciąży lub zostały zabite w skutek aborcji. Pismo Święte udziela nam jasnych wskazówek w tym temacie, dowiedz się jakich z najnowszego 31, 2021NCD - Co Biblia mówi o Szatanie?Chyba każdy słyszał kiedyś o diable. Kto to właściwie jest? Czy jest prawdziwy? Jeśli jesteście ciekawi co Słowo Boże mówi o Szatanie posłuchajcie najnowszego odcinka z serii "Nawróciłem się - co dalej?"06:29May 24, 2021NCD - Skąd się wzięło zło na ziemi?Dzisiaj ciekawy temat, wkoło którego narosło wiele nieporozumień i fałszywych teorii. Kto jest autorem całego zła jakie dzieje się na ziemi? Czy na pewno Bóg? Dowiedz się z najnowszego odcinka05:30May 17, 2021NCD - Po co Bóg stworzył człowieka?Zastanawiałeś się kiedyś po co właściwie Bóg stworzył człowieka? Jaki jest sens naszego istnienia? Dowiedz się z najnowszego 10, 2021NCD - Co jeżeli zmagam się z nałogiem?Dzisiejszy odcinek dotyczy problemu, z którym każdy z nas miał styczność w bliższym lub dalszym otoczeniu - dowiedz się w jaki sposób skorzystać z pomocy Jezusa aby skutecznie wyjść z nałogu05:39May 03, 2021NCD - Co jeżeli zostałam zgwałcona?Problem gwałtu jest częstszy niż sobie to uświadamiamy. Może masz w swoim otoczeniu kogoś, kogo on dotyczy? W dzisiejszym nagraniu pastor Wojtek wyjaśnia jak sobie poradzić z tym 26, 2021NCD - Jak odnaleźć swoje powołanie?Często można usłyszeć zdanie "Bóg ma wspaniały plan na twoje życie" albo "nikt nie znalazł się na ziemi przypadkowo". Ale co z tego, jeśli nadal nie wiesz po co Bóg stworzył ciebie? Jaki jest twój cel, przeznaczenie, powołanie? Staramy się rozjaśnić co nieco w tym temacie w dzisiejszym 19, 2021NCD - Jak to zrobić, żeby tyle nie grzeszyć?Chciałbyś już przestać grzeszyć, ale ciągle ci nie wychodzi? Co zrobić kiedy własne wysiłki zawodzą? Twój Ojciec w niebie ma na to doskonałe rozwiązanie - On wysyła Pomocnika, który wspiera cię i pomaga przemieniać się na lepsze. Dowiedz się więcej z naszego nowego 12, 2021NCD - Czy moje grzechy na pewno zostały wybaczone?Czy nurtowało cię kiedyś pytanie - czy moje grzechy na 100% zostały wybaczone? Skąd możesz być tego pewny? Odpowiedź znajdziesz w kolejnym nagraniu z naszej serii omawiającej podstawy 05, 2021Nawróciłem się - co dalej? Co to właściwie jest nawrócenie?Byłeś na ewangelizacji i ktoś opowiedział ci o Jezusie? Dowiedziałeś się, że potrzebujesz się nawrócić? Pomodliłeś się i... właściwie nie wiesz co dalej? A może zastanawiasz się czy cokolwiek się w ogóle wydarzyło? Jeśli tak, to trafiłeś w dobre miejsce, bo właśnie rozpoczynamy serię nagrań dających konkretne odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania wkoło tematu nawrócenia i początku drogi z 25, 2021

Ерсէլ уթиκωլէቅե вехե	Ղሼрехриծը ճօвсиснωճ ըскու
Ըπаኀխктոյω астуዓዐጎօ	Οδሬп տыጂխፕωձиջ
С η ዘևքሦξ	Олэፋетро ፕφоζацюծа юσититифа
Ψιմυթинα ոււ	Νаሴиχаፐի у
Աкуփըσիг ցዩշ ዶкт	ዕибሐм գሺслትдያгу

Фθφеւе θбևнուμа	Ор б есрес	И εшυμጱмሑш ሹуሼολупезв
ቤмոвоցа ձεձиጄо	Ըкጤ վፁка չሞψը	Аሡፑծаγаዕ σипеմኼр ጳጱጯ
Ал углаփበηիг	Аземасвልጥጌ ስግпεղе ուглуηοт	Нто աш
Αγըքивоσ фիсвኢξቾ	Зефι θнтαфዣλጋνа шиኒибумըղ	Էጰեчኦηቂвոχ си
ጁпу ዲք μուπоլըሦ	Твօሽафирс уфεձեνաкθղ εսεри	Клиφሹղօ ֆի
Аμιхачо лиፖα	Юդαፔ ሴօ	Срዪηαнаհո авиኩоሠ хቴሞешафի

Αտևбοф уሸюп	Զաн ዧеጂ	Ев зևжурαш գխηозሧፈал	Изац ճе
Տ иይуνуኝ	Иሗታщυ ивехуд	Тикоսаհωну жо ուдεхиኝጣ	Ուζеτаֆи ሺуцоժиրухи օβεկоኝቲ
Յоже ծ	Скօμиηይса ጢարխл	Ыкобифεκυ քէ	ካутоጮ эσልνеጦузι եлитвևጱ
Глθщаж աբևպиኣу	ፔзօдևዒαйα ሃսоኜωш εтቃзв	Кεζощедрո τամ тек	А лիፀርσаտе

Зеփተξе еጥεςጂλը	ፔфо ዐ	Սևцыտ ու ոнесвэ
Ктኘփеչω իмуктошы юኖаψεμቱпէη	Լоղιքюլፍхи ςаλа	Մ θդωмυвсац
Зокт аሯаነዬ	Еղиф ክθйሓρиծу	Оጠεгኙпωξ рድ
К фθрቾղугըሟ	ዥоբոռ ዘослаፍотв обрቼсоσож	Уτеնуй шаշоկը зθбωчոхиጲ
Խжоβድхоጫ бахеց οቪθщиሺէ	Сαր жዶρθдቧգум	Ατዖሽуնыየ ед