Po pierwsze, powiem, że wydaje się, że istnieją 3 główne cechy rzucania zaklęcia. Najpierw słowa, a następnie prawy ruch różdżki. Na koniec koncentracja . Jeśli osiągniesz wszystkie 3, zaklęcie zostanie rzucone. Są takie zaklęcia, w których musisz dokładnie wiedzieć, co się wydarzy, to prawda (cienkie k Accio, zaklęcie przywołujące), ale są inne, w których nie wydaje się być tak ważne (jak Lumos, zaklęcie światła) Po drugie, jest to dość powszechna cecha wśród wielu umiejętności. Trudno jest nauczyć się podstaw, ale kiedy już nauczysz się podstaw, możesz łatwo nauczyć się zaawansowanych umiejętności. To dlatego, że Harry uczył się tak długo, że był w stanie dość łatwo przyswoić nowe zaklęcia. Istnieje również wiele przykładów, jak Harry uczy się nowych zaklęć z książek i innych czarodziejów. W szczególności spójrz na Goblet of Fire. Zobaczysz, jak wiele zaklęć uczy się z książek. To prawda, był pewien pomysł, co się wydarzy, ale … I nawet jeśli Harry nie wie dokładnie, co zrobią zaklęcia z Half Blood Książę, on przynajmniej ma pomysł. Na koniec jest wiele przykładów czarodziejów rzucających zaklęcia, które nie zdają sobie sprawy z tego, co zrobią, szczególnie czarodziejów niepełnoletnich. To prawda, że tak się stanie, bez słów, ale nadal może się to zdarzyć. Komentarze Po pierwsze, myślę, że ważne jest, aby weź pod uwagę, że JK Rowling ma niespójności w całej swojej serii, których czasami po prostu nie można wyjaśnić; nazywane są „Flints”, od nazwiska ucznia Slytherinu Marcusa Flinta, który przypadkowo pojawił się w dwóch książkach jako siódmy rok dwa razy z rzędu. przyznała później, że było to spowodowane jej własnym błędem i nie zostało to uchwycone przez jej redaktorów. Istnieje wiele przypadków pozornej niespójności kanonicznej w serii Harry Potter , podobnie jak FYI, a nie jako zniewaga lub lekceważenie serii. Wskazuję na to, ponieważ myślę, że może nie być całkowicie rozstrzygającej odpowiedzi na to pytanie. Interpretuję odpowiedź jako złożoną i wielowarstwową. Poniżej przedstawiono przykłady z kanonu. Magia to elementarna, fundamentalna i wyuczona umiejętności. Istnieje wiele elementów związanych z prawidłowym przekazywaniem go i „sprawieniem, by działał”. W Potterverse (z są trzy rodzaje zaklęć: „ Od czasu do czasu ktoś pyta ja za różnicę między zaklęciem, urokiem a urokiem. W świecie Pottera granice są elastyczne i wyobrażam sobie, że czarodzieje mogą mieć własne pomysły. Hermiona, jednak „zawsze miałem działającą teorię. ” Zaklęcie: Ogólny termin określający magię. Urok: Nie zmienia zasadniczo właściwości podmiotu zaklęcia, ale dodaje lub zmienia właściwości. Zamiana filiżanki w szczura byłoby zaklęciem, podczas gdy tańczenie filiżanki byłoby urokiem. Szara strefa zawiera rzeczy takie jak „Oszałamiające zaklęcia”, które w sumie uważam za Uroki, ale które nazywam zaklęciami zapewniającymi efekt aliteracyjny. Heksy: Ma konotacje z mroczną magią, podobnie jak jinxes, ale o mniejszym znaczeniu. Postrzegam „hex” jako nieco gorsze. Zwykle używam „jinx” do zaklęć, których efekty są irytujące, ale zabawne. Przekleństwa: Zarezerwowane dla najgorsze rodzaje czarnej magii. JK Rowling – Przede wszystkim dziecko musi urodzić się z wrodzonymi zdolnościami magicznymi; nie mogą się tego nauczyć mugole ani charłaki, którym brakuje odpowiednich zdolności genetycznych do wytwarzania magii. W całej serii zauważono, że magiczne dzieci mają zdolność „wywoływania wydarzeń”, jak mówi Hagrid, kiedy są przestraszone, wściekłe lub przestraszone (np. Przypadkowa magia). Przykłady przypadkowej magii obejmują włosy Harryego odrastające przez noc po tym, jak Petunia Dursley przecina je na skórze głowy (SS / PS), Harry znalazł się na dachu swojej szkolnej stołówki, uciekając przed gangiem swojego kuzyna Dudleya Dursleya i Dudleya przed Hogwartem (SS / PS), dopasowując ubrania o niewłaściwym rozmiarze (PP / SS) i wysadzając swoją ciocię Marge jak balon, gdy jest wściekła (POA). Więc rzucać zaklęcia na wszystkie magiczne zdolności muszą istnieć. Z kanonu jasno wynika, że różne czarownice i czarodzieje rozwijają swoje magiczne umiejętności w różnym tempie, niektóre są bardziej zdumiewające niż inne. Na przykład w wieku jedenastu lat mamy Toma Riddlea, który wcześniej nie wiedział, że to, co posiada, nazywa się magią, ale który już to channelinguje bez użycia różdżki lub zaklęć: W Książę Półkrwi , kiedy Dumbledore spotyka Toma Riddlea po raz pierwszy, Tom Riddle jest podekscytowany, gdy dowiaduje się, że jest naprawdę „wyjątkowy” (magiczny) i wyjawia Dumbledoreowi: „Mogę poruszać rzeczami bez ich dotykania . Potrafię sprawić, że zwierzęta robią to, co chcę, bez ich szkolenia. Mogę sprawiać, że złe rzeczy przydarzają się ludziom, którzy mnie denerwują. Mogę sprawić, że zranią, jeśli zechcę. ” (Tom Riddle – Książę Półkrwi – Rozdział 13) Poza tym Neville Longbottom lamentuje, że jego rodzina myślała, że jest charłakiem, dopóki nie wypadł z domu i skoczył w dół ścieżki, pokazując swój pierwszy wyczucie magii (SS / PS). W Komnacie Tajemnic opiekun Hogwartu Argus Filch, którego uczymy się, jest charłakiem, próbującym nauczyć się magii za pomocą przewodników do nauki wysyłkowej Kwikspell; nie radzi sobie w nauce magii, jak pokazano w Księciu Półkrwi , gdzie Hermiona zauważa, że Filch jest biednym czarodziejem i nie potrafi odróżnić mikstur ani trucizn od zwykłych mikstur, takich jak perfumy czy dębowy miód pitny. Firma Canon pokazuje, że aby zaklęcia działały, konieczne jest przynajmniej podstawowe zrozumienie magii . Jednak wymagana jest również praktyka – liczy się technika. Wymowa zaklęcia ma znaczenie. Poza tym magia wydaje się różnie reagować na osoby w zależności od charakteru i umiejętności. Wreszcie, emocja, którą czarownica lub czarodziej wkłada w rzucenie zaklęcia, wydaje się wpływać na zdolność rzucającego zaklęcie do odniesienia sukcesu. Zwróć uwagę na następujące odniesienia do kanonu: PRAKTYKA I TECHNIKA „Teraz, nie zapominaj o tym przyjemnym ruchu nadgarstka, który ćwiczyliśmy!” Pisnął profesor Flitwick, siedząc na jego stos książek jak zwykle. Świst i pstryk, pamiętaj, świst i pstrykaj. Właściwe wypowiadanie magicznych słów też jest bardzo ważne – nigdy nie zapomnij Czarodzieja Baruffio, który powiedział „s” zamiast „f” i znalazł się na podłodze z bawołem na piersi. To było bardzo trudne. ( Kamień czarnoksiężnika – rozdział 10) INDYWIDUALNE UMIEJĘTNOŚCI CZARODZIEJ / CZAROWNICA „Zaklęcie, którego spróbuję i cię nauczę, to wysoce zaawansowana magia, Harry – znacznie wykraczająca poza zwykły poziom czarodziejów. Nazywa się to Zaklęciem Patronusa [. . . .] Ale muszę cię ostrzec, Harry, że zaklęcie może być dla ciebie zbyt zaawansowane. Wielu wykwalifikowanych czarodziejów ma z tym trudności. ” (Remus Lupin – Więzień Azkabanu – Rozdział 12) „ Harry, nie mogę uwierzyć to … Wyczarowałeś Patronusa, który przepędził wszystkich tych dementorów! To bardzo, bardzo zaawansowana magia. . . . „ (Hermiona Granger – Więzień Azkabanu – Rozdział 21) ” Imponujące „, powiedziała Madam Bones, wpatrując się w [Harryego], „prawdziwy Patronus w wieku [piętnastu lat]. . . naprawdę imponujące. ” (Amelia Bones – Zakon Feniksa – Rozdział 8) Odnośnie obiadu Slughorna w Hogwarts Express w Książę Półkrwi , gdzie Slughorn zaprasza uczniów, których uważa za wyjątkowych, do wspólnego posiłku, Harry pyta Ginny Weasley: „Jak to się stało, że tam trafiłaś, Ginny?” „Widział, jak przeklinam Zachariasa Smitha […..] Kiedy wszedł Slughorn, myślałem, że dostanę szlaban, ale on po prostu pomyślał, że to naprawdę dobry urok i zaprosił mnie na lunch. Szalony, co? ” (Ginny Weasley – Książę Półkrwi – Rozdział 7) „ Tak, te którzy przechodzą do używania magii bez wykrzykiwania zaklęć, zyskują element zaskoczenia w rzucaniu zaklęć. Oczywiście nie wszyscy czarodzieje potrafią to zrobić; jest to kwestia koncentracji i siły umysłu, które niektórzy „- jego wzrok spoczął kiedyś złośliwie na Harrym więcej – „brak”. (Severus Snape – Książę Półkrwi – Rozdział 9) Liczne przypadki Hermiony Granger m asterowanie magią poprzez samą determinację, naukę i praktykę są obecne we wszystkich siedmiu książkach. EMOCJA „Nigdy wcześniej nie używałeś niewybaczalnej klątwy, prawda, chłopcze?” Wrzasnęła [Bellatrix]. Porzuciła teraz swój dziecięcy głos. – Musisz mieć ich na myśli, Potter! Musisz naprawdę chcieć sprawiać ból – cieszyć się nim – słuszny gniew nie będzie mnie bolał przez długi czas – pokażę ci, jak to się robi, dobrze? Dam ci lekcję – ” (Bellatrix Lestrange – Zakon Feniksa – Rozdział 36) „ Avada Kedavra ”to klątwa, która potrzebuje potężnej odrobiny magii – wszyscy moglibyście teraz wyciągnąć swoje różdżki, wycelować we mnie i wypowiedzieć te słowa, a wątpię, żebym dostał krwawienia z nosa. Moody – Czara Ognia – Rozdział 14) W Insygniach Śmierci Harry rzuca Klątwę Imperius, Niewybaczalną Klątwę, na goblina Gringotta i Trawersów Śmierciożerców, gdy trio próbuje włamać się do Gringotta, aby ukraść horkruksowy puchar Puchonów, nigdy wcześniej nie rzucając zaklęcia. Był pod ogromnym przymusem w tej sytuacji, a Hermiona jako Bellatriks była podejrzewana o oszustwo podczas próby uzyskania dostępu do skarbca Lestranges. Udało mu się rzucić Imperio , nawet używając różdżki Draco Malfoya. Harry martwi się jednak, czy rzucił Imperio „wystarczająco mocno”. W sumie Harry używa Imperius Curse cztery razy w Gringotts. PODSTAWOWA CHARAKTER „Z klątwą Imperius można walczyć, a ja cię nauczę, jak to zrobić, ale wymaga to prawdziwej siły charakteru, a nie każdy to rozumie”. (Mad-Eye Moody – Goblet of Fire – Chapter 14) „Przede wszystkim, Harry, chcę ci podziękować” – powiedział Dumbledore, a oczy znów błyszczały. „Musiałeś okazać mi prawdziwą lojalność w komorze. Nic poza tym nie mogło wezwać cię do Fawkesa. ” (Albus Dumbledore – Komnata Tajemnic – Rozdział 18) „ To są nasze wybory , Harry, to pokazuje, kim naprawdę jesteśmy, znacznie więcej niż nasze możliwości. ” (Albus Dumbledore – Komnata Tajemnic – Rozdział 18) Mr. Ollivander mówi w Insygniach Śmierci : „ O tak, jeśli w ogóle jesteś jakimś czarodziejem, będziesz w stanie skierować swoją magię przez prawie każdy instrument. Najlepsze rezultaty muszą jednak zawsze nadejść tam, gdzie istnieje najsilniejsze podobieństwo między czarodziejem a różdżką. Te połączenia są złożone. Początkowa atrakcja, a potem wspólne poszukiwanie doświadczenia, różdżka ucząca się od czarodzieja, czarodziej z różdżki. ”(Ollivander – Insygnia Śmierci – Rozdział 24) W Księciu Półkrwi , Harry jest w stanie rzucić Sectumsemprę na Draco Malfoya, nie wiedząc, jakie będą jego dokładne efekty; był jednak świadomy, że Sectumsempra jest „dla wrogów”, i Harry niesie ze sobą silne negatywne emocje Draco Malfoy przez całą serię. Emocje Harryego pomogły mu odpowiednio skierować Sectumsempra przeciwko Malfoyowi, mimo że nie był w pełni świadomy tego, co zrobi Sectumsempra. Również w Księciu Półkrwi , Harry jest widziany od niechcenia eksperymentującego z Levicorpusem, który unosi Rona w powietrze, jakby Ron był trzymany do góry nogami za kostkę. wydaje się, że potrzebny jest wysiłek, aby wykonać to pozornie nieszkodliwe jinx. Ponieważ JK Rowling dostarczyła poziom zaklęcia, miałoby sens, aby dotkliwość zaklęcia w połączeniu z podstawowymi umiejętnościami czarownicy lub czarodzieja szkolenie, wrodzone zdolności magiczne, charakter i stan emocjonalny łączą się, tworząc akt magiczny. Logistyka jest złożona i zmienna. Komentarze I ” zbadaliśmy magię z wielu różnych źródeł i magię Harryego Pottera ” Świat pasuje do większości ogólnych reguł, chociaż jest kilka szczególnych przypadków, które mogą wyjaśniać inne efekty. Głównym wymaganiem w większości przypadków jest to, aby rzucający był w stanie uzyskać dostęp i skupić magiczne energie. Podczas rzucania rzucający tak naprawdę musi tylko pragnąć i wierzyć, że efekt będzie pojawić się. Jeśli istnieją wątpliwości lub brak pożądania, zaklęcie będzie słabe lub nie powiedzie się. Wszystko inne jest skupione, pomaga rzucającemu wyobrazić sobie pożądany efekt: Słowa – Słowa są jednym z najpotężniejszych ogniska. Słowa są naturalnym sposobem opisania pragnienia, a słowa do zaklęć są często wybierane ze względu na to, jak dobrze reprezentują zaklęcie. W praktyce możesz skojarzyć dowolne słowo z zaklęciem, ale użycie słowa „pyro” jako ogniska zaklęcia tworzenia wody spowodowałoby dysonans, gdyby rzucający znał znaczenie pyro. Po co używać języka obcego? Niekoniecznie chodzi o to, że język jest magiczny (chociaż jest to potencjał, zobacz poniżej szczególne przypadki), to raczej bezpieczeństwo. Jeśli rzucający używał swojego ojczystego języka podczas rzucania zaklęć, zirytował się na kogoś i wyrzucił z siebie: „Po prostu umrzyj już!” mógłby przypadkowo zabić cel swojego gniewu. Ruch – może to być nie tylko machanie różdżką, ale może również obejmować pozycję i ruch reszty ciała. Ponownie, ruch powinien wzmacniać ideę efektu. Komponenty – W wielu systemach komponent jest zużyty podczas odlewania, ale nie zawsze jest to prawdą. Pomoce do rzucania to elementy, które mogą być używane wielokrotnie i tym właśnie są różdżki. Różdżki – różdżki mogą pomóc na wiele sposobów, w zależności od tego, jak zostały wykonane. W najprostszym przypadku można ich użyć do wzmocnienia efektu ruchu, a tym samym wzmocnienia tworzenia zaklęcia. Ale dla rzucających, uczących się rzemiosła, różdżka zapewniająca bufor byłaby wysoce pożądana. Zapobiegnie to wypadkom wpływającym na rzucającego (tak jak złamana różdżka Rona zrobiła to ze ślimakami). Uczeń może również potrzebować pomocy w czerpaniu energii, a różdżka też mogłaby w tym pomóc. Dlaczego więc nadal używają różdżek, kiedy oni zostać znakomitymi kółkami? Z praktycznego punktu widzenia jest to bufor i wzmacniacz mocy. Jest to również symbol, że są casterami. Wreszcie, jak każdy cel, może stać się kulą. Rzucający może uwierzyć, że nie może rzucać zaklęć bez ich użycia. Specjalne przypadki: W niektórych światach niektóre słowa mają moc. W efekcie stają się nieskrępowanymi zaklęciami czekającymi, aż ktoś ich użyje. Ale aby użyć któregoś z tych słów, musisz użyć go poprawnie iz poprawną wymową. Jednak, aby Sectumsempra lub jakiekolwiek zaklęcie, aby uzyskać taki status, musiałoby być często używane lub używane do zaczarowania miejsca. Wykorzystane źródła: seria Harry Potter, seria Wheel of Time, Seria Midkemia, Dungeons & Dragons, Rolemaster, Rifts i nie tylko. Komentarze Zawsze myślałem, że Harry lepiej uczył się od Księcia Półkrwi niż z innych źródeł. Accio jest jednym z przykładów; Harry bardzo ciężko walczy w Księdze 4, kiedy opanowuje to zaklęcie. Z drugiej strony, Levicorpus, z książki HBPs Potions w Book 6, przychodzi do niego bez wysiłku, mimo że nigdy wcześniej nie był w stanie rzucić zaklęcia niewerbalnie. Prawdopodobnie istnieje różnica w sile między tymi dwoma zaklęciami, ale prawie wszystko w książce przynosi korzyści Harryemu, aż do momentu, gdy użyje Sectumsempra na Malfoyu, a Snape jest pierwszym na scenie.